Stolat.pl

Któż ujrzy biały okręt,
opuszczający ostatni brzeg;
blade zjawy
na jego zimnej piersi,
-szlochające mewy?

Któż będzie potrzebował białego okrętu,
mętnego jak motyl,
na płynnym morzu,
o gwiezdnych skrzydłach;
przypływu morza,
-wybujałej piany;
lśnienia skrzydeł,
-lekkiego spłowienia?

Któż posłyszy ryk wiatru
jak opuszcza lasy;
warczenia białych skał
podczas rozbłysku księżyca;
wosku wypalającej się świecy;
mamrotania sztormu;
wędrówkę przepaści?

Któż ujrzy wezbranie chmur;
wygięcie nieba
nad rozkruszonymi wzgórzami;
kołysanie morza;
Ziewnięcie przepaści;
Mrok przeszłości
pomiędzy gwiazdami,
które spadają
nad zwalonymi wieżami?

Któż zważy na roztrzaskany okręt
na czarnych skałach
pod skruszonymi niebiosami;
mrugnięcie zamglonego słońca
na kości rozbłysku,
podczas ostatniego poranka?
Któż zobaczy ostatni wieczór?

Ojciec stworzył świat elfów i śmiertelników
i powierzył go w dłonie Potęg,
które są na zachodzie.
Są święci, błogosławieni i ukochani,
lecz jeden miłujący ciemność. Upadł.
Melkor odszedł z Ziemi.
Dobrze się stało.
Dla elfów stworzyli Księżyc,
ale dla ludzi czerwone Słońce,
Które jest pełne piękna.
Wszystkim rozdawali po równo dary Iluvatara.
Świat jest sprawiedliwy, niebo, morza,
ziemia, i wszystko na niej. Piękny jest Numenor.
Ale moje serce nie zostanie tu na zawsze,
Jest tego kres, i będzie koniec i przygasanie
Wszystko jest już zmierzone, i zliczone na reszcie,
ale na tę chwilę to nie będzie wszystko, nie wszystko.
Co Ojciec, o wielki Ojciec,
Da mi w dniu, kiedy znajdę się po za moim Słońcem?

Ojciec stworzył świat elfów i śmiertelników
i powierzył go w dłonie Potęg,
które są na zachodzie.
Są święci, błogosławieni i ukochani,
lecz jeden miłujący ciemność. Upadł.
Melkor odszedł z Ziemi.
Dobrze się stało.
Dla elfów stworzyli Księżyc,
ale dla ludzi czerwone Słońce,
Które jest pełne piękna.
Wszystkim rozdawali po równo dary Iluvatara.
Świat jest sprawiedliwy, niebo, morza,
ziemia, i wszystko na niej. Piękny jest Numenor.
Ale moje serce nie zostanie tu na zawsze,
Jest tego kres, i będzie koniec i przygasanie
Wszystko jest już zmierzone, i zliczone na reszcie,
ale na tę chwilę to nie będzie wszystko, nie wszystko.
Co Ojciec, o wielki Ojciec,
Da mi w dniu, kiedy znajdę się po za moim Słońcem?

Czymże jest młodość bez miłości?
Jest jako gwiazda bez promieni,
jako oaza bez strumieni,
jest jako róży kwiat bez woni,
jak bezowocny kwiat jabłoni,
jest jako pszczelny ul bez miodu,
jak pyszny pałac bez ogrodu.

Czym jest, kto nie ma kogo kochać?
Jest jak dąb na urwisku góry,
jak wiotki powój bez podpory,
jako jaskółka jest bezgniezdna,
jako wodospad skalny bez dna,
jak bez stolicy kraj szeroki,
jako lecący wiatr w obłoki.