Stolat.pl

William Szekspir– angielski poeta, dramaturg, aktor. Powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru.

Napisał około 40 sztuk, 154 sonety, a także wiele utworów innych gatunków. Mimo że cieszył się popularnością już za życia, jego sława rosła głównie po śmierci, dopiero wtedy został zauważony przez prominentne osobistości. Uważa się go za poetę narodowego Anglii.

Eksperci uważają, że większość swoich prac napisał między 1586 a 1612 rokiem. Przedmiotem ciągłej debaty jest ich chronologia, a nawet kwestia autorstwa większości z nich.

Był jednym z niewielu dramaturgów, którzy z powodzeniem tworzyli zarówno komedie jak i tragedie. Sztuki Szekspira zostały przetłumaczone na wszystkie najważniejsze języki nowożytne, inscenizacje mają miejsce na całym świecie. Jest również najczęściej cytowanym pisarzem anglojęzycznego świata. Wiele jego neologizmów weszło do codziennego użycia. Lista słów, które wprowadził do języka angielskiego, liczy około 600 pozycji. Przez lata dyskutowano na temat jego życia, orientacji seksualnej i religijności.

 

Dzieła Szekspira, odkryte przez pisarzy epoki romantyzmu, miały duży wpływ także na Polaków. Juliusz Słowacki w swoich dziełach często odwołuje się do jego utworów. W Kordianie można odnaleźć odniesienia do kryzysu moralnego głównego bohatera (Hamlet), pojawiają się też siły nadprzyrodzone (Makbet). W "Balladynie" odnaleźć można wiele nawiązań do "Snu nocy letniej" - jak postaci Goplany i Tytanii czy Puk, na którym wzorowany jest Skierka. Jego dramaty (np. Maria Stuart) także odnoszą się do dzieł Szekspira. O swojej fascynacji pisał także w 1834 roku w liście do matki. Stanisław Wyspiański także był zafascynowany twórczością Szekspira. Dokonał interpretacji Hamleta, umieszczając w nim również wątki z Makbeta, miało to miejsce w teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Do jego twórczości odwołuje się także Adam Mickiewicz, który cytuje fragment tekstu jednego z jego utworów (Methinks, I see... where? – In my mind's eyes) w wierszu Romantyczność. W Ferdydurke Witolda Gombrowicza główny bohater, Józio, uznaje Szekspira za artystę w pełni i kapłana sztuki, a także za twórcę wspaniałych i pięknych scen zbrodni.

 

Po raz pierwszy tłumaczeniami utworów angielskiego pisarza na język polski zajął się Ignacy Hołowiński, który w latach 1839–1841 dokonał translacji 10 utworów. Nie prezentowały one jednak wysokiego poziomu, skrytykował je Juliusz Słowacki. Później, w 1875 roku ukazały się Dzieła dramatyczne Williama Shakespeare (Szekspira), autorstwa trzech emigrantów: Stanisława Koźmiana, Leona Ulricha i Józefa Paszkowskiego. Dzięki nim cała trójka stała się szeroko znana, przy ich tworzeniu pomagał Józef Ignacy Kraszewski. W XX wieku tłumaczeniem dzieł Szekspira zajmowali się m.in. Stanisław Barańczak i Maciej Słomczyński – pierwszy człowiek na świecie, który przetłumaczył wszystkie jego utwory.