Stolat.pl

Agnieszce


Rodzi się
tak delikatnie
z ciemności w burość
z szarości w dzień

Promienie słońca padają na głowę
wydobywając z mroku rysy owale
drobne szczegóły włosy usta
którymi umyka senna opowieść

Na nocnej szafce leży róża
jeszcze się z rosy nie otrząsła
jeszcze się całkiem nie otwarła
bo chowa w sobie ludzką duszę

Gdy młoda kobieta oczy otworzy
jeszcze nie wiedząc co pachnie przy niej
przejedzie palcem po kolcach kwiatu
złączy się znowu miłość z bólem

Myśląc o sobie
staję się kwiatem
mogącym zranić
twoje dłonie

Myśląc o tobie
staję się kwiatem
mogącym przez nie
być złamanym