Stolat.pl

Kobietą jestem ... nie jestem świętą!
Tak powiedziała mi Pani ona.
Pewien nie jestem. Wierzyć wykrętom
podczas gdy Pani mi poświęcona?

Gdy się już Pani mi poświęciła,
we mnie uznając swojego Pana,
teraz jest świętą, chociaż nie była
kropidłem świętej wody skrapiana.

Przyjąłem Panią mi poświęconą.
Kobietę, która, zawsze Dziewicą,
kapłanką moją, a nigdy żoną,
lecz Pańską będzie mi służebnicą.

By dobrze służyć mogła Kapłanka,
instrukcji przedtem muszę udzielić.
Wolno być ze mną przez noc, do ranka,
lecz do południa łóżko pościelić!

Przedtem do łóżka mi kawę z mlekiem
dać równocześnie, jak i śniadanie.
Broń boże z głodnym gadać człowiekiem!
I to jest pierwsze Jej przykazanie.

Gdy-m po śniadaniu jeszcze w pościeli,
nie wolno siadać Jej na dywanie.
Do łóżka wskoczyć niech się ośmieli.
I to jest drugie Jej przykazanie.

Gdy się za bardzo w łóżku przewalam,
a jej przeszkadza, to zanim wstanie
niech się zapyta, czy jej pozwalam.
I to jest trzecie jej przykazanie.

By się Jej w głowie nie przewracało
w tym pełnym szczęścia Jej nowym stanie,
zrozumieć musi, że mi wciąż mało ...
I to jest czwarte jej przykazanie.

Narazie tyle. Gdy to przetrawi
i chętna będzie dalszej nauce,
w dotychczasowej dobrze się sprawi,
to wtajemniczę Ją w dalszej sztuce.