Adam Jerzy
Czartoryski
1970-01-01 - 1970-01-01
Czartoryski Adam Jerzy
Nie dla was...
Nie dla was ja te słowa piszę...
Gdy zewsząd wrzask głupoty słyszę,
widząc, jak ludzkość kryją cienie:
Zło, Krzywda i Niezrozumienie,
Kłamstwo i Zbrodnia, Bezeceństwa...
Szukam istoty Człowieczeństwa.
Cogito ergo sum... człowieku!
Gdybyś to czynił w każdym wieku
i z pokolenia w pokolenie
myśl miał w uwadze swej i w cenie,
dziś żyłbyś w raju. Człowiek dumny,
to homo sapiens, człek rozumny.
Loterii życia los wygrany
nie może zostać poniechany,
aby w niecnocie posłuszeństwa
zatracić przymiot człowieczeństwa.
Świadomość, rozum, to przymioty,
byś mógł się zabrać do roboty,
byś mógł powiedzieć sobie: muszę
rozwinąć umysł mój, mą duszę,
pokonać me lenistwo, małość,
najlepszą zyskać doskonałość,
najlepszym być dla innych ludzi.
To mą nadzieję szczęścia budzi,
że kocham życie... tym goręcej,
im więcej wiem... tym żyję więcej!
Gdy zewsząd wrzask głupoty słyszę,
widząc, jak ludzkość kryją cienie:
Zło, Krzywda i Niezrozumienie,
Kłamstwo i Zbrodnia, Bezeceństwa...
Szukam istoty Człowieczeństwa.
Cogito ergo sum... człowieku!
Gdybyś to czynił w każdym wieku
i z pokolenia w pokolenie
myśl miał w uwadze swej i w cenie,
dziś żyłbyś w raju. Człowiek dumny,
to homo sapiens, człek rozumny.
Loterii życia los wygrany
nie może zostać poniechany,
aby w niecnocie posłuszeństwa
zatracić przymiot człowieczeństwa.
Świadomość, rozum, to przymioty,
byś mógł się zabrać do roboty,
byś mógł powiedzieć sobie: muszę
rozwinąć umysł mój, mą duszę,
pokonać me lenistwo, małość,
najlepszą zyskać doskonałość,
najlepszym być dla innych ludzi.
To mą nadzieję szczęścia budzi,
że kocham życie... tym goręcej,
im więcej wiem... tym żyję więcej!