Stolat.pl

Niechaj zawsze i wszędzie
nam nić złota się przędzie.
Niech i ciebie i mnie ona splata.

Chcę ja widzieć codziennie,
Błyszcząc złotem niezmiennie,
złote niech nam po szarych są lata.

Niebo słońcem niech świeci,
ogień w sercu roznieci,
niech beztrosko sie budzi ma dama.

Niech jej oczy są lśniące
na poranek patrzące
i niech wie, ze już nie jest wciąż sama.

To, co było, minęło...
a skąd nowe się wzięło ?
Tego żadna nie powie nam wróżka.

Coś nas zbliża do siebie,
ja wciąż idę do ciebie,
czy to droga, czy ścieżka, czy dróżka.

Zrobię z gwiazdy promienia
czar, co życie odmienia
tak, byś mogła pokochać szalenie.

Nie rozdrabniać na czworo,
jak to inni odbiorą...
Wszak twe życie dla siebie miej w cenie!

Coś mi zrobić potrzeba,
by przychylić ci nieba
i świat do stóp rozłożyć kobiercem.

Będę pisał ci słowa,
wiary im też dochowam,
a ty patrz na mnie okiem i sercem.

Nie wiem, jak jest daleka
droga, lecz na niej czeka
świat, co może mas skłonić w zachwycie

gdy miast małe romanse,
miłość daje nam szansę...
tylko jedna - jedyna jak życie.