Stolat.pl


Daukszewicz Aleksandra

1970-01-01 -

Daukszewicz Aleksandra

Zatrzymam się...

Idąc drogą swojego życia
Róznych ludzi wciąż spotykam
Jedni bardzo mnie kochają
Inni czasem odrzucają...

Ale zawsze niosę im nadzieję
Jestem z nimi - by było weselej
Zatrzymam się nad sercem zapłakanym
Nad człowiekiem zatroskanym...

Zawszę będę im bliska
Zaproszę ich do rozpalenia ogniska
Ogniska złożonego z nadziei promieni
By nawet mały promyczek ich rozweselił...

Bo każdy z nas - zdrowy czy chory
Potrzebuje miłości podpory
A ja tą podporą w życiu chcę być
I dla innych właśnie żyć...
Wykonanie: SI2.pl
Jak prawie wszystkie strony internetowe również i nasza korzysta z plików cookie. Zapoznaj się z regulaminem, aby dowiedzieć się więcej. Akceptuję