Stolat.pl

I tuś, i ówdzie skrzydełka kołysał;
Już dla cię i łąk, Motylu, nie stało.
I też, i tamte kwiatki powysysał:
Jeszcze ci mało.

Dla ciebie róża ze wstydu się płoni,
Lilijka blednie i jacynt omdlewa;
Ty jednak szukasz gdzieś innej ustroni,
Lecisz na drzewa.

Pajdę za tobą... Cóż widzę nowego?
Do suchej Motyl gałązki przysiada.
Cóż dalejs? Strząsł się. Ach! po życiu jego.
W krzaki zapada.

Strzaskali łuki swoje waleczni łucznicy.
Zwycięstwo - wiarołomców staje się udziałem.
O, zali Francja...Francja Joanny Dziewicy
Nie spełni dziejów bożym rozkazaniem całem?
Zawierz, poeto, nadal sławie Bojownicy!

Serce mi zbiegło, a nie wiem inaczej,
Jedno do Hanny, tam bywa naraczej.
Tom był zakazał, by nie przyjmowała
W dom tego zbiega, owszem, wypychała.
Pójdę go szukać, lecz się i sam boję
Tam zostać. Wenus, powiedz radę swoję

Pan, mój panie! na świat zjawił się w złocie,
A nade mną głód w dzieciństwie się żalił.
Pan - przebiegły, a ja - w ducha prostocie.
Lecz gdybyśmy nagle nadzy zostali.
Pan za siebie wstydem by się spalił