Stolat.pl

1

Co? jej powiedzieć... ach! co się podoba;
Bez rozmawiania sposobu;
Coś -- z prawd ogólnych: na przykład, że doba,
To -- całego obrót globu!

2

że świat... obiega mil mnóstwo ogromne
Na jedno pulsu zadrżenie --
Bieguny osi skrzypią wiekopomne:
Czas -- niepokoi przestrzenie -- --

3

że rok... to -- całej wstrząśnienie przyrody,
że pory-roku... nie tylko
Są zamarzaniem i tajeniem wody,
I -- że -- -- bicie serca?... -- chwilką!

4

To -- jej powiedzieć...
... i przejść do pogody,
Gdzie jest zimniej? gdzie gorącej?
I dodać -- jakie? są na ten rok Mody...
I nic nie powiedzieć więcej.

W słonecznym promieniu ciepło odkrywasz,
Kropla deszczu studzi żar niespokojnego serca,
Rozróżniasz zmysłami smak i dotyk życia,
Lecz często człek czuje się jak innowierca.
W obawie przed skrzywdzeniem duszy,
W strachu, że uczucia ludzkie go złamią,
W tym wszystkim jest mała satysfakcja,
Popatrz w lustro, Twe oczy nie kłamia.
Szukasz po omacku, często się sparzysz,
Posród miliardów ludzi odnajdujesz istote,
Ubierasz życie w te same słowa co ona,
Odnajdujesz w jej zawiłości prostotę.
Powierzasz swe myśli, nie oczekując niczego,
Ona, On wysłucha wszystkiego bez bojaźni,
Nie musisz za to płacić pieniędzmi, ani łzami,
Co jest piękniejszego od przyjaźni...?

Folgujmy paniom nie sobie, ma rada;
Miłujmy wiernie nie jest w nich przysada.
Godności trzeba nie za nic tu cnota,
Miłości pragną nie pragną tu złota.
Miłują z serca nie patrzają zdrady,
Pilnują prawdy nie kłamają rady.
Wiarę uprzejmą nie dar sobie ważą,
W miarę nie nazbyt ciągnąć rzemień każą.
Wiecznie wam służę nie służę na chwilę,
Bezpiecznie wierzcie nierad ja omylę.

Serce tak ciche, jak wiatr z muszelki
daj mi, o Panie - Boże mój wielki.
Daj mi też święte rączki i nóżki,
żeby trzymały się Twojej dróżki.