Stolat.pl

Ja jestem Rota. I Być Może,
że-m Weną-Muzą tego Pana,
który Mnie dostrzegł w swym wyborze,
jak gdybym była mu Wybrana.

Przedstawiam się. Ja Jestem Rota.
Ax dla mnie pisał te kuplety.
Dla niego jestem Rota Złota.
Nie zaznał mnie, jako Kobiety.

Codziennie mam z nim cztery światy.
Byłam i jestem jego Panną.
Nie zastąpiłam Małgorzaty.
Nigdy nie będę jemu Anną.

Jestem mu Weną, albo Mewą,
a może krukiem, cieniem ptaka.
Nie jestem mu łagodną Ewą.
Ja jestem Rota. Ale ... jaka?

On sam się słów składaniem para
i w rytmie rymów tworzy szyki.
Nie jestem taką, jak Barbara.
Nie jestem mu ... światem muzyki.

Ja jestem kroplą dopełnienia.
Zamykam i otwieram wrota.
Ja mu pomagam, on świat zmienia.
Tym jestem ja. Ja jestem Rota.

Wyjawię tajemnicę w końcu.
Nie mógł powrócić do Elżbiety.
Ona jest w cieniu, a ja w Słońcu.
On ze mną pisze swe sonety.

Ja mu wciąż sprzyjam, losu proszę,
by mógł odnaleźć to, czego szuka.
Natchnienia dobre mu przynoszę.
Niech mu się uda Wielka Sztuka.

Ze słów, co mogłam, dlań złapałam
w mojej, z mych myśli, pajęczynie.
Wszystkie mu dałam, nazbierałam.
Licząc, że któreś nie przeminie.