Stolat.pl

Niejedno państwo w świecie jest,
niejedna dzieli je granica.
Wiele przekroczyć z nich się da,
nieraz odmienność państw zachwyca., , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,
Wszędzie swój mają ludzie świat,
wszyscy mężczyźni i kobiety,
lecz jest w naturze taki ład,
dla płci, niezmiennym on, niestety.
Ona doń mówi, do niej on,
a każde czuje coś innego.
życie lat wspólnych jest na strwon,
bez zrozumienia, intymnego.
Bo smutkiem duszy taki stan,
i nieporozumienia ... wieczne.
I nie wie pani, ani pan,
co, w czyim sercu, jest serdeczne.
I nie wie pani o tym, że:
mężczyzna serce ma na dłoni ...
Ona i on nie wiedzą też:
szczęścia się razem nie dogoni.
Dla niej ma inną ono treść,
zupełnie innym czymś dla niego.
Niedobrą pewnie taka wieść,
ale tak jest. Tak jest, dlatego,
że dla dwóch natur wspólny próg,
świat dzieli jeden od drugiego.
Za progiem twardy życia bruk.

Ona zaprasza do komnaty,
gdzie ciepło i przytulnie im,, , , ,
gdzie w jeden łączą się dwa światy.
Zamyka męża w domu swym,
bo przy nim czuje się bezpiecznie.
No ... i tak miło jest go mieć.
A świat za progiem? Niekoniecznie.
Jak on śmie coś innego chcieć?
Ktoś mu za progiem łoże mości?
I tu jest sedno i tu kres.
Pani nic nie wie o ... wolności.
W mężczyźnie siedzi taki bies,
co walczyć i powracać każe.
Mężczyzna to jest taki ktoś:
zachwyt chcąc przynieść pani w darze,
zamiast pochwały zbiera złość,
za to, że wyszedł z jej komnaty.
Niedobrą pewnie jest ta wieść:
nieprzekraczalne są dwa światy.
Najpierw mężczyzna chce to znieść,
choć go to wcale nie zachwyca.
Chciał akceptacji ciepło mieć ...
Złością okrasza pani lica:
Jak on w ogóle śmie coś chcieć?
Nieprzekraczalną ta granica.