Stolat.pl

Twój dom ... Byliśmy w nim we dwoje.
Wybyłaś w podróż , niezbyt dużą.
Dziś sam przemierzam Twe pokoje ,
które na co dzień Tobie służą ...

Jak dziad, co mówił do obrazu,
ja gadam do ścian tych pokoi.
Nie chciały mówić do mnie z razu,
zdradzać Twych uczuć i nastroi.

Teraz Twój dom mi opowiada
o Tobie, życiu Twoim, wiele ...
W duszę samotność Twa zapada
i smugą ciemną smutek ściele.

Dostrzegam wszędzie Twe krzątanie,
porządki coraz doskonalsze ...
I tak mi mówisz: "nie zostanie
samotność na dni moje dalsze"

I tak mi mówisz: "bądź tu, ze mną,
odeszli wszyscy bliscy ... moi ...
Z chwil wspólnych każda mi przyjemną,
gdyż się samotność ciebie boi"

I tak mi mówisz: "zostań, proszę ...
Z tobą samotność się zatraca ...
Uczucia ciepłe ci przynoszę ...
I smutek do mnie nie powraca"

I tak mi mówisz: "moje życie
we wspólnym winno płynąć byciu ...
Wtedy się czuję znakomicie,
młoda, radosna w takim życiu" :))

I tak mi mówisz: "co dnia wróżę,
od kiedy będziesz ze mną ... Blisko,
jakbyś mi co dnia dawał różę ...
I radość sercu ... i ... to wszystko".