Stolat.pl

Losem człowieka zawsze rządzi chwila,
impuls, emocja, wielkie małe ego.
Przyszłość, wspomnienie. Wszystko jest dla niego
w życiu tak długim, niby dzień motyla.
Człowieczy los nie jest pewnym mu dniem.

Los dnia twojego codziennie się staje.
Nigdy pewności nie masz. Twe nadzieje
takie są stałe, jak wiatr, który wieje...
Wtedy się chronisz w tradycyj zwyczaje.
Twój własny los jest ci jedynie snem.

Niepewność losu pokrywasz nadzieją.
Serca emocje zamieniasz w potęgę.
Szukasz kompasu. Twą żeglarską księgę
bierzesz na pokład z pełną żagli reją.
Twój własny los najpewniejszym mieć chcesz.

Wiatr żagiel nadmie, aż zatrzeszczy reja.
Twój statek losu dziś opuszcza redę.
Zwycięstwo weźmiesz, czy popadniesz w biedę?
Czy to niepewność jest, czy to nadzieja?
Nadzieją los... teraz dobrze to wiesz.

Twą niepewnością... nie wiesz, co się zdarzy.
Nadzieja tobie jawi dokonanie
twej duszy pragnień. Jest jako zaranie
w powiewie wiatru, w słońcu na twej twarzy.
Wykuwasz los miarą własnych swych sił.

Starasz się zbierać w niepewności losu
pewności ziarna, jak kamienie z roli.
Zbierasz mozolnie, gromadzisz powoli,
jeden po drugim dokładasz do stosu.
pragniesz, by los... sprzyjającym ci był.