Stolat.pl

Jestem tu, teraz, a nie: bywam.
Zrozumie ten, kto czytać umie.
żadnych prawd nowych nie odkrywam.
Nikomu nie grzebię w rozumie.

Nie jestem wszak rośliną w glebie,
ni krową, co trawę przeżuwa,
więc po to, aby poznać siebie,
pragnienia muszę w czyn przekuwać.

Lecz nie przekuję, jeśli nie ma
pragnień w mej świadomości człeczej.
że nie statystyk to ekstrema,
wie ten, komu życie uciecze.

Myślę, nie trzeba komentarza,
gdy rozumnego spotkam człeka.
żadna się chwila nie powtarza,
a ta, co jest, mija, ucieka.

W nich zmieniam w czyn mych pragnień wiarę.
Nie jestem przecież tu niechcący,
nie jestem także tu ... za karę.
Każdy to wie. Każdy widzący.