Stolat.pl

Kto jej płoche do barków skrzydełka przyprawił;
Bo ta rychło zartkiemi z oczu znika loty,
Kiedy się gruntownemi nie hamuje cnoty.

Nad wszystkie są dwa słowa,
Jak w kroplach rosy po suszy,
W nich skarb żywota się chowa.
Jak dwie perełki w oceanie życia,
Jak dwie gwiazdeczki na niebie,
Świecą nam do powicia
Dwa słowa - kocham ciebie.

i ogrody.
I w kościoły ciemnych lasów
Cię powiodę.
Wiatr nam mocno zwiaże ręce
jednym włosem,
A obrączki są ukryte
w słojach sosen.
Przysięgniemy, lecz nie obcym
ale sobie
Ty na czystą wodę w źródle
Ja na ogień.