
Agnieszka
Osiecka
1970-01-01 - 1970-01-01
Agnieszka Osiecka– polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka.
Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim (1952-1956) oraz reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957-1961). Od 1954 roku związana była z STS-em (Studenckim Teatrem Satyryków), w którego radzie zasiadała do roku 1972. To właśnie w STS-ie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek; napisała ich dla tej sceny 166.
W latach 1954-1957 publikowała swoje teksty, eseje i reportaże w "Głosie Wybrzeża", "Nowej Kulturze", "Sztandarze Młodych" i "Po Prostu". Później pisała również w "Literaturze", "Kulturze" i "Polsce". Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Przez 7 lat prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady.
Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi – uznane przez krytykę za najdoskonalsze w jej artystycznym dorobku. Dziś jest patronką tego sopockiego teatru. Co roku odbywają się w nim półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej pod nazwą Pamiętajmy o Osieckiej. Prócz tego jej imieniem nazwano studio Programu III Polskiego Radia, gdzie odbywają się prestiżowe koncerty polskich i zagranicznych gwiazd.
Zmarła 7 marca 1997 r. w wyniku choroby nowotworowej (rak jelita grubego), została pochowana na warszawskich Powązkach – kwatera wpr 284b. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Obecnie wydaje 14-tomowy Wielki śpiewnik Agnieszki Osieckiej. W 1997 roku na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu Magda Umer przedstawiła wyreżyserowany przez siebie koncert-spektakl Zielono mi, składający się z piosenek Agnieszki Osieckiej, w którym wystąpiła plejada gwiazd polskiej estrady muzycznej.
- Muszę coś zrobi...
- Nie wiedziałam, ...
- Wróciły dziś d...
- Chociaż raz wart...
- *** tak czekam
- *** w serdecznej ja płacę
- A jeśli ja...
- Albo - albo
- Ballada o uczonym Balbusie i przejeżdzającym tramwaju
- Bez
- Bywa że
- Cetka
- Chciałeś
- Choroba czwartej rano
- Co się nażyłam...
- Czym jest dla Ciebie literatura
- Dawne zabawne
- Dwie wędki
- Dziennik ucznia
- Emigracja
- Fortel
- Gdzie kochają nas
- Gdzie Kochaja Nas
- Grób nieznanego inteligenta
- Gwiazda siedmiu wieczorów
- Jabłoń
- Jeszcze
- Jeżeli gdzieś jest niebo
- Jeżeli jest
- Kamień z serca
- Kiedy mnie już nie będzie
- Kiedyś na pewno
- Kochać za młodu
- Konieczny
- Konkurs palenia fajek w Bostonie
- Kołysanka noworoczna
- Król
- Kropla która rzeźbi różę
- Krzyczę przez sen
- Kto tam u Ciebie jest
- Ktoś umarł
- Kwitnie mak
- Loczki
- Ludność cywilna
- Materiał
- Małe kotki
- Małe piwko
- Mały wiersz
- Międzyczas 1987
- Mieszkańcy Siódmej Ulicy
- Modlitwa Szalonej Bronki
- Muszę coś zrobić z włosami
- Na brzozowej korze
- Na kulawej naszej barce
- Na serwetkach
- Nagłe zastępstwa
- Nałęczów
- Nałęczów drugi
- Never more
- Nie bądź !
- Niewidzialna drabina
- Noc
- Nowa miłość
- Nowa miłość
- O tym
- Obie
- Obrządek
- Obudzą mnie
- Ocean
- Odejmowanie
- Ostatni raz
- Pamięci Steinhausa
- Pierwsza podstawowa
- Piosenka Bronki w czas oziminy
- Pismo
- Pod choinkę
- Poeci, poetki
- Polska Madonno
- Polskie życie
- Portet podwójny
- Pościel cierniowa
- Przyjdę do siebie
- Rozbieliły się...
- Serce
- Szara sukienka
- Szeptem przeleciał ptak nad moją głową
- Szukam wiatru w polu
- Ta nadzieja...
- Tramwajowi ludzie
- Umarł Polak
- Umrzeć z miłości
- W Białymstoku
- W strachu
- We dwoje
- Współczuję katu
- Wyszłam i nie wróciłam
- Właściwa chwila
- Właściwa chwila
- Z czego składa się świat
- Z jednego ziarna
- Z matką
- Za chwilę
- Zabawki Pana Boga
- Zabiegi
- Zabierz mnie stąd...
- Zamyślenie w czasie śnieżycy
- Zaproszenie do ...
- Zaproszenie do ...
- żegluga wielka
- Zesłowiczenie
- Zielony walc
- Zły księżyc