Stolat.pl

Lubię ciebie ogromnie ... wiesz o tym,
ale teraz o siebie się boję.
Ja myślałam: normalne zaloty ...
Teraz myślę: co jeszcze nabroję?

Wiem, nie można przewidzieć niczego.
Tkwiłam w błędzie, że ty ... przewidujesz.
Odszukałam na dnie serca swego
prawdę inną, że ty ... decydujesz!

Wiem, myślałam, że mnie zrozumiałeś,
że uczucia przekazać ci umiem.
A ty mi w słowach dwóch wykazałeś,
że to ja siebie wciąż nie rozumiem ...

Głowy, piszę ci, ja nie straciłam.
I zaprzeczam, bo-m nieobliczalna :))
A myślałam: tak wiele przeżyłam ...
Skąd znajomość ta ... tak nienormalna.

Nie znasz myśli mych własnych i tajnych.
Choć niepewna-m swych myśli i siebie,
to me serce na drogach rozstajnych
bije w rytmie: do ciebie, od ciebie ...

Jaki będzie ciąg dalszy wydarzeń?
Wcale nie mów mi o tym, tak lepiej!
Lecz gdy przejdziesz od marzeń do zdarzeń,
nie odetchniesz, bo ... tak się przylepię :))