Stolat.pl

Księżyc nie jest księżycem, co onegdaj
Leżącego na śmietniku źle oświetlał
Mojego trupa

Śmietnik także nie jest miejscem, gdzie się szerzył
Odór ścierwa, ród robaczy tysiącgębny
Objadał trupa

Włażąc w uszy, usta i do nosa;
Miejsce nie jest miejscem kiedyś zwanym Polska
Trup nie jest trupem

Lecz szkieletem który świeci schludną kością;
Mózg, co z czaszki wyparował, jest mądrością
Której posłuszne

Jest stawanie się nowego świata; Stwórcą
Jest ów robak mieszkający w środku mózgu
Który mnie obcym

Czynił nawet w więzieniu czy w mdłym szpitalu;
Szkielet też nie jest szkieletem tylko kartą
Dawnej choroby

Na człowieka, z zaznaczonym dawkowaniem
Odpowiednich aplikacji nudną pałką;
Robaki są

Aniołami zaś butelka nie dopita
Fiolką, w której homunculus jeden pływa
To znaczy On

Przechowany na użytek dydaktyczny
Czyli dobrze kiedyś znany mi skurwysyn
Rafał Wojaczek

Co z radością odpowiednią pewnie stwierdzą
Kiedy księżyc wreszcie zejdzie i nareszcie
Ja słońcem wstanę

Ja - płód wojny
mam prymitywne sny
i samotnych rodziców

Urodziłem się aby umrzeć
jak każdy dzieciak
który nie umie sam
założyć sobie majtek

Nazywam sie Rafał Wojaczek
jestem profesjonalnym mordercą
morduję wiersze za pieniądze

dla psychoanalityków których
uśmiech łagodzi obyczaje
przerażonego zwierzęcia
i mydli mu oczy
miłością znaną też
pod nazwą śmierć

Odbywając stosunki płciowe w miarę regularnie
Powiedziałbym częściej niźli w jakiejś
Nieustanowionej zresztą, czy ja wiem, regule
W dodatku ilomaż że sposobami to robię!
A gdy nie, to jako wspomnienie i zarazem

Zapowiedż ciągle w uszach słyszę ten głos
"Zobaczysz, jaki ja ci odstawię numer!"
(..............................)

Widzisz

to jest Ziemia

Wygląda jak gwiazda

na dnie

łzy

Moja kochana nie wiem

co tam świeci, to pewnie

boża krówka

Mój kochany powiem:

to reszta naszej krwi

glob

prześwieca