Stolat.pl

Aby życiem się zachłysnąć,
trzeba ojcom dziewkę świsnąć,
by się bawić cycuszkami ...
Czyli życie brać garściami!

Ja żyję na balu, ty żyjesz na balu,
a chwila melodię nam zmienia ...
Gdy zgrzytnie harmonia, zapomnij o żalu ...
Szczęśliwych chwil szanuj wspomnienia.

Nie żyjesz wszak jutro, nie żyjesz też wczoraj,
więc baw się wraz ze mną w tej chwili ...
Gdy trudność napotkasz, to z nią się uporaj !
Wszak wiecznie nie będzie-m tu żyli.

Bo szczęściem są chwile. Choć nie wiesz, w nich, ile
zabawy ci jeszcze zostało ...
Graj życia melodię, gdy-ż szczęściem są chwile ...
Obyś miał ich więcej, niż mało.

Upijaj się chwilą, bo chwile są żywe,
gdy ty w nich nie jesteś w rozterce ...
I czujesz tak mocno, że te są prawdziwe,
bo mówi ci o nich twe serce.

Czy brak ci, czy nadmiar w bilansie twym szmalu,
dla chwil przecież to bez znaczenia,
gdy przyjdzie Kostucha i ... Koniec jest balu ...
Na zawsze odejdą zmartwienia.

Lecz z nimi odejdą i wszystkie te chwile,
co szczęścia ci niosły kurendę ...
Tak bal się zakończy ... Ja wiem tylko tyle :
raz drugi na balu nie będę.

Mam problem pewien z taką sprawą,
drobiazgiem prawie, czyli... życiem.
Nie będzie dla was to odkryciem,
jeśli przyjmiemy, że dzierżawą

jest bardziej, niźli posiadaniem.
Przedtem się wszak nie spodziewałeś,
że je dostaniesz, a dostałeś,
i masz się cieszyć używaniem.

życie cię zmusza do czuwania.
Ktoś ci napytał takiej biedy:
wiesz, że je oddasz, nie wiesz... kiedy.
życie jest przecież do oddania.

Czy ktoś cię pytał o twą wolę?
Dał wgląd w warunki tej dzierżawy?
Wziąłeś jak swoje, nie ma sprawy.
Strażnika życia pełnisz rolę.

Pilnujesz go tak, jak dla siebie
i nigdy nie dość pilnowania.
I nigdy nie dość życia trwania.
Czy ktoś się o to pytał ciebie?

W tym fakcie to najbardziej złości,
że inne życia, też w dzierżawie,
nie wiedzą nic o życiu... prawie...
My mamy pełnię świadomości

i duszę światłą. Niepodzielni
w wyraźnej jawie naszych jaźni.
Poprzez bogactwo wyobraźni,
zostać pragniemy... nieśmiertelni.

W końcu kontraktu tej dzierżawy,
choć wrzeszczy jaźń i nasza jawa,
kostucha nam za wszystko stawa.
I nie ma nic... i nie ma sprawy.

Niechaj zawsze i wszędzie
nam nić złota się przędzie.
Niech i ciebie i mnie ona splata.

Chcę ja widzieć codziennie,
Błyszcząc złotem niezmiennie,
złote niech nam po szarych są lata.

Niebo słońcem niech świeci,
ogień w sercu roznieci,
niech beztrosko sie budzi ma dama.

Niech jej oczy są lśniące
na poranek patrzące
i niech wie, ze już nie jest wciąż sama.

To, co było, minęło...
a skąd nowe się wzięło ?
Tego żadna nie powie nam wróżka.

Coś nas zbliża do siebie,
ja wciąż idę do ciebie,
czy to droga, czy ścieżka, czy dróżka.

Zrobię z gwiazdy promienia
czar, co życie odmienia
tak, byś mogła pokochać szalenie.

Nie rozdrabniać na czworo,
jak to inni odbiorą...
Wszak twe życie dla siebie miej w cenie!

Coś mi zrobić potrzeba,
by przychylić ci nieba
i świat do stóp rozłożyć kobiercem.

Będę pisał ci słowa,
wiary im też dochowam,
a ty patrz na mnie okiem i sercem.

Nie wiem, jak jest daleka
droga, lecz na niej czeka
świat, co może mas skłonić w zachwycie

gdy miast małe romanse,
miłość daje nam szansę...
tylko jedna - jedyna jak życie.