Stolat.pl

Stoi pod płotem pokrzywa
i patrzy na wszystkich krzywo.
Nikt jej nie lubi na świecie!
Nikt z niej wianuszków nie plecie
i do bukietów nie zrywa!
Każdy ją tylko przezywa!
Biedna, ach, biedna pokrzywa!
Przechodził chłopiec przez drogę -
pokrzywa cap go za nogę!
Przebiegło wesołe prosię -
pokrzywa łup je po nosie!
Stoi pod płotem pokrzywa,
okropnie jest nieszczęśliwa.

Polem, lasem
idzie Bzdura.
Patrzy gniewnie
spod kaptura.

W jasnym niebie
płynie chmura.
Co za bzdura!\" -
mówi Bzdura.

Krzyczą ludzie:
W moście dziura!\"
Co za bzdura!\" -
mówi Bzdura.

Zniosłam jajko!\" -
gdacze kura
Co za bzdura!\" -
mówi Bzdura.

Poszła sobie,
znikła w górach.
Mówią ludzie:
Co za Bzdura!\"

Mój kuzyn, Kowalski Fabian,
ciągle wszystko przerabiał.
Ledwie włożył ubranie,
brał się za przerabianie.
Z muszelki robił pędzelki,
z poduszki - słone paluszki,
z parówki - temperowki,
z firanki - wycinanki.
Mówiła mama: Kochanie!
Zjedz przynajmniej śniadanie!
Popatrz, co ty wyrabiasz!
Przerabiasz i przerabiasz!\"
A Fabian na to: Co tam!
Najpierw przerobię kota!\"
I robił z kota świnkę,
ze świnki robił pacynkę,
z pacynki robił sardynkę,
z sardynki robił dziewczynkę.
Mówił tata: Fabianie!
Zostaw to przerabianie!
Zamiast wszystko przerabiać,
zacznij lekcje odrabiać!\"
A Fabian na to: Nie mogę!
Właśnie przerabiam podłogę!\'
Gdzie znaleźć takiego pana,
co by przerobił Fabiana?

biegłaś bosą stopą pieszcząc zawilce
śnieżne łby im ciążyły
do snu je ułożyłaś
a ptaki zapowietrzyły się ciszą
i zawiesiły głosy nasłuchując


to twoje trele kwiecą powietrze
las zmurszały chyli pokornie tobie
najmilsze mchy i rzęsiste tafle
a rzeka mruczy leniwie

echo niesie i niesie
tuli dziecięcy śmiech