Stolat.pl

Mikołaj Biernacki pseud. Rodoć- poeta, satyryk, redaktor, współwłaściciel księgarni, wydawca, związany ze środowiskiem galicyjskich demokratów.

Urodzony 6 czerwca 1836 r. w Cyganówce Zielenieckiej pod Kamieńcem Podolskim w rodzinie ziemiańskiej. Ukończył Instytut Szlachecki i Kursy Prawne w Warszawie. Od 1856 do 1863 był urzędnikiem Komisji Spraw Wewnętrznych Królestwa Polskiego, następnie gospodarował w swoim majątku w siedleckiem. W 1874 przeniósł się do Galicji. Debiutował w 1876 tłumaczeniem piosenek Pierre Jean de Bérangera (1780–1857). Współpracował z pismami humorystycznymi - krakowskim "Diabłem" i lwowskim "Szczutkiem". W 1877 roku wytoczono mu proces o sianie nienawiści wśród klas społecznych narodu.

Od 1878 r. mieszkał we Lwowie. W latach 1878-1881 redagował "Tydzień Literacki, Artystyczny, Naukowy i Społeczny". Był członkiem Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie. Z miłości do książek sprzedał swój majątek Boczów, by być współwłaścicielem Księgarni Polskiej (1878-1881) wraz A.D. Bartoszewiczem. Redagował też "Tydzień Polski" w l. 1879-1881. Straciwszy majątek, pracował jako urzędnik. Zmarł śmiercią samobójczą 31 sierpnia 1901 r. we Lwowie.

Od 1876 publikował w zeszytach utwory satyryczne o ogromnej różnorodności form poetyckich (wybór Piosnki i satyry 1879), napotykając na trudności ze strony cenzury austriackiej. Jego satyry miały charakter polityczno-społeczny. Atakował ugodowość stańczyków i konserwatyzm szlachty, ośmieszał jej obyczajowość.

Opublikował m.in.: Piosnki i gawędy (1876), Satyry obyczajowe I (1880), Satyry III (1890), Satyry i fraszki XII (1894), Satyry i fraszki w wyborach (1897, 1950), Pogadanki lwowskie.