Stolat.pl

Jego twórczość ma charakter buntowniczy, rewolucyjny; jest społecznie zaangażowana. Brecht najczęściej stawał w obronie robotników i pokrzywdzonych, przeciwko wojnom, atakował kapitalistów i filistrów. Jedną z głównych inspiracji światopoglądowych Brechta był marksizm, zmieszany z modernistyczną niechęcią do mieszczaństwa.

Jego sztuki poruszały problematykę społeczną, odnosiły się krytycznie wobec kapitalizmu i wojny, jak chociażby "Człowiek jak człowiek". Pod koniec lat 20. zwrócił się całkowicie w kierunku propagandy (agit-prop), tworzył przedstawienia o charakterze dydaktycznym, pouczającym, które pokazywał robotnikom. Potem porzucił techniki nieco siermiężnego agit-prop na rzecz efektów obcości.

Największym sukcesem Brechta była "Opera za 3 grosze" (Die Dreigroschenoper), będąca modernizacją sztuki "Opery żebraczej" Gay'a przeniesioną w realia robotnicze. Popularnym sloganem stał się jeden z jej refrenów brzmiący "najpierw żarcie, potem moralność" (Denn erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral)[1].

Fascynację Brechta kolektywizmem widać w sztuce "Człowiek jak człowiek" (Mann ist Mann), w której żołnierza znikającego ze swojego oddziału zastępuje przypadkowy człowiek, stając się jego pełnoprawnym zamiennikiem. Refren "słońca nie obchodzi na kogo padają jego promienie" wyrażał ukute przez Majakowskiego hasło kolektywizmu "jednostka zerem, jednostka niczym".

Utwór "Środek zaradczy" (Die Massnahme, 1931) jest z kolei pochwałą rewolucyjnej bezwzględności oraz odrzucenia wszelkich zasad moralnych poza służbą "sprawie" (rewolucji komunistycznej). W sztuce mającej postać retrospektywnej rozprawy przed sądem rewolucyjnym trzech towarzyszy partyjnych uzasadnia, dlaczego podczas tajnej misji w Chinach musieli zabić czwartego, młodszego towarzysza. Zachowania "młodego towarzysza" podyktowane litością – pomoc kulisowi, ujęcie się za robotnikiem – szkodzą misji, więc są godne potępienia. Momentem krytycznym staje się sprzeciw "młodego towarzysza" wobec linii partii, która w tym przypadku oznaczało przyzwolenie na masakrę chińskich komunistów przez Czang Kaj-szeka na podstawie jego paktu ze Stalinem.